29 hafta 5 gün

Heyecanla bilgisayarımın başına geçtim ve bugünümüzü anlatmaya çalışacağım...

Bu sabah yataktan zor kalktık oğlumla, çünkü uykuların pek tadı kalmadı. Beş yastıkla yatıyoruz geceleri:) Nerdeyse sadece süt ve süt ürünlerinden oluşan kahvaltımı hazırlayıp yaptıktan sonra hemen oturdum. Çünkü yorulmuştuk.

Sesimin pek iç açıcı olmadığını bildiğimden, oturdum ve kara kara oğluma nasıl ninni söyleyeceğimi düşünmeye başladım. Oysa tüm annelerin ve öğretmenlerin sesi güzel değil miydi? Yok yok, ben anne de olsam sesim güzel değil :( Muhteşem sesli Montserras Figueras'ın dünyanın farklı coğrafyalarından toplam 72 milletin ninnisini topladığı 'Ninna Nanna' cd'sini dinletmek geldi aklıma. Hemen açtım cd çaları. Dün tepinen bebek, bugün müziği dinledikten sonra daha bir sakin sanki.

Yıllardır çalıştığım ve hastalık gibi durumlar dışında evde pek vakit geçirmediğim için sıkıldığımı anlayan babamız akşamüstü aradı ve dışarda yemek yemeyi önerdi. Heyecanla hazırlandım ve Beyoğlu'nda buluştuk, biraz yürüdük ve Karaköy'de Karaköyüm (http://www.karakoyum.com/) 'de yemek yedik. Bu arada bilmeyenlere Karaköyüm'de mutlaka yemek yemelerini öneririm.

Artık babamızın akşam ilk sorusu 'oğlumuz bugün ne yaptı?' oluyor. Ben de tıpkı ilkokul günlerimde henüz merdivenlerden yukarı çıkarken anneme heyecanla gün içinde neler yaptığımızı anlattığım gibi başlıyorum anlatmaya ve biliyorum ki oğlumdan bahsederken gözlerim ışıldıyor. 

...
Hayatımda bu heyecanı bana yaşattığın için, bu haftalarda geceyi gündüzü birbirinden ayırmayı öğrenen gözlerine ölürüm senin güzel oğlum...

Kaç haftadır bir türlü kendimi toparlayıp yazmaya başlayamadım. Bugün  tüm kararlılığımla başlıyorum. Oğlum kocaman oldu artık. Şu an 30. haftamızdayız ve 29. haftamızda 1.700 gramdı. Anlaşılacağı üzere kendisi biraz iri bir bebek:)

Bu haftaya kadar neler oldu derseniz, neler neler oldu. Beşinci haftada hissettim hamile olduğumu ve o günden bu yana ne duygular yaşadım bilseniz.

Pazartesi günü itibariyle işe gitmiyorum. Bakalım oğlumla ev hayatımız nasıl olacak. Bugünden önceki üç gün işyeri ile ilgili birkaç işim vardı. Onları hallettim ama yorucu geldi. Zannediyorum tam vaktinde başlamışım dinlenmeye. Nefes nefese eve zor atıyorum kendimi.

Ben dinlendikçe oğlumun keyfi pek yerinde oluyor. O kadar bana bağlı ki kuzumun hali. ben üzgünsem saatlerce hareket etmiyor, ama ben mutluysam da onu yerinde tutmak mümkün olmuyor. Hele annesi tatlı yerse değmeyin kuzumun keyfine. İş yerinde gün içinde bir iki kez pıt pıt yapan pıtırcığım şimdi yerinde durmaz oldu. O kadar ki iç organlarımı acıttı bugün ve bu nedenle de ilk kavgamızı ettik. Kızdım annesinin canını yaktığı için:)

İlk gün için bu kadar yeter zannediyorum. Zira uykum geldi. Bilir misiniz bilmiyorum ama hamile bir kadının uykusu geldiyse olduğu yerde uyuyabiliyor. Ben hemen yatağıma kaçayım şimdi.